Ο Ευθύμιος Δεδούσης γεννήθηκε στην Τριταία (Κολοπετινίτσα) της Φωκίδας το 1911. Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και έφτασε στον βαθμό του Λοχαγού Πυροβολικού. Είχε ειδικευτεί στον αντιαεροπορικό πόλεμο. Πολέμησε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο στην περιοχή της Αλβανίας. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, αρχικά στην οργάνωση «Στρατιωτική Ιεραρχία» του Αλέξανδρου Παπάγου και μετά στο «5/42 Σύνταγμα» του Δημητρίου Ψαρρού. Υπήρξε σφοδρός αντικομμουνιστής, ήταν υπέρμαχος της ρήξης με το ΕΑΜ και υποστήριζε σθεναρά την επιστροφή του Βασιλιά στην Ελλάδα. Στις 02/04/1947 σκοτώθηκε σε ένοπλη σύγκρουση στη θέση Ρέρεση κοντά στο Λιδωρίκι από τμήμα του ΔΣΕ υπό τον Περικλή, το οποίο τον αιφνιδίασε καθώς τον βρήκε ακάλυπτο και σε μικρή απόσταση. Η σωρός του μεταφέρθηκε πρώτα στη Μητρόπολη της Άμφισσας και μετά στην Αθήνα, όπου κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Στην οικογένεια του δόθηκε, τιμής ένεκεν, σύνταξη ίση με το μισθό εν ενεργεία βουλευτή.