Προτομή Ευγένιου του Αιτωλού, κατά κόσμον Ιωαννούλη ή Γιαννούλη 

Προαύλιο Αγίας Παρασκευής

Γούβες

Μεγάλα Βραγκιανά Αγράφων

Γεννήθηκε στο Μέγα Δένδρο Αποκούρου από φτωχούς γονείς το 1595. Το 1616 χειροτονήθηκε διάκονος. Μεταβαίνοντας για επίσκεψη στη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά, χειροτονήθηκε το 1619 πρεσβύτερος από τον δυναμικό Πατριάρχη Αλεξανδρείας (μετέπειτα Οικουμενικό) Κύριλλο Λούκαρη. Μετά το Σινά, πραγματοποίησε προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, όπου υπηρέτησε ως εφημέριος του πατριαρχικού παρεκκλησίου του Αγίου Κωνσταντίνου από το 1619 ως το 1622. Διηύθυνε από το 1639 ως το 1640 τη Σχολή της Άρτας. Μετά από ταλαιπωρία το 1641 στο Αιτωλικό, όπου τον φυλάκισαν οι Τούρκοι, δίδαξε ως το 1645 στο Μεσολόγγι και στη συνέχεια πήγε στο Καρπενήσι, όπου ανήγειρε μεγάλο Ναό της Αγίας Τριάδας και στον περίβολό του Σχολή Ανωτέρων Γραμμάτων, που απέβη για την Ευρυτανία κέντρο πνευματικής αναγεννήσεως. Το 1661 μετέβη στα Βραγγιανά Ευρυτανίας και ίδρυσε Σχολή στη Μονή της Αγίας Παρασκευής, που αργότερα ονομάσθηκε «Ελληνομουσείον Αγράφων». Φρόντισε να ιδρυθεί Σχολή και στο Αιτωλικό. Το 1674 ξαναγύρισε στο Καρπενήσι, στην παλιά του Σχολή, όπου έμεινε ως το 1675. Μετά από μερικές περιπλανήσεις του στη Ναύπακτο, στο Μεσολόγγι και στο Αιτωλικό και παραμονή στη Μονή Τατάρνας, επέστρεψε στα Βραγγιανά και δίδαξε ως το 1680. Το 1682 εξεδήμησε προς Κύριον και ετάφη στον νάρθηκα της Αγίας Παρασκευής, όπου είχε ετοιμάσει ο ίδιος τον τάφο του. Άφησε αξιόλογο συγγραφικό έργο και πολύτιμες επιστολές, που διακρίνονται για βαθιά ελληνομάθεια, γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα και σοφία. Έγινε όσιος και κατατάχθηκε στο Ορθόδοξο εορτολόγιο από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 01/07/1982. Η μνήμη του εορτάζεται στις 5 Αυγούστου. «Δαιμόνιον τι κτήμα και τίμιον η αρετή… Φρόντιζε των καλών έργων και προτίμα πάντα των ρεόντων τα μένοντα»