Διαπρεπής ιστορικός. Γιος του Βυτιναίου Δημητρίου Παπαρρηγόπουλου, τραπεζίτη στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος θανατώθηκε από τον Σουλτάνο ως αντίποινα μετά την αναγγελία της Επανάστασης του 1821.

Φυγαδεύτηκε με την υπόλοιπη οικογένειά του στην Οδησσό και το 1830 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου συνέχισε τις σπουδές του στα σχολεία του Ναυπλίου και της Αίγινας, με δάσκαλο τον Γεώργιο Γεννάδιο.

Γνώστης της Γαλλικής, Γερμανικής και Ρωσικής γλώσσας μελέτησε την Ελληνική ιστορία τόσο από τις υπάρχουσες πηγές, όσο και από την ξένη βιβλιογραφία.

Εκλέχτηκε πρύτανης στο πανεπιστήμιο Αθηνών το 1852. Μεταξύ άλλων συνέγραψε την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους». Το έργο του συνέδεσε ιστορικά την αρχαιότητα με την νεότερη Ελλάδα μέσω του Βυζαντίου. Οι αρχές και οι παρακαταθήκες του παραμένουν μέχρι σήμερα επίκαιρες.

Πηγή: www.dimosvitinas.gr