Προτομή Λάμπρου Κορομηλά 

Πάρκο Λευκού Πύργου 

Ο Λάμπρος Κορομηλάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1856. Μετά τη περάτωση των εγκυκλίων σπουδών του, συνέχισε σπουδές στο εξωτερικό, στο Τύμπιγκεν της Γερμανίας, όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ των φυσικομαθηματικών και στο Παρίσι, όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ οικονομικών και πολιτικών επιστημών. Όταν επανήλθε στην Ελλάδα, ανέλαβε για λίγο χρόνο τη διεύθυνση του εκδοτικού οίκου του πατέρα του και αργότερα το Εθνικό Τυπογραφείο. Στη συνέχεια διαδέχθηκε τον αδελφό του Δημήτριο στη διεύθυνση της "Εφημερίδας", που την ανέδειξε σε σπουδαίο πολιτικό όργανο με τα άρθρα που φιλοξενούσε. Το 1892 δημοσίευσε το περισπούδαστο τότε άρθρο "Έσοδα και φόροι", που αποτέλεσε σημαντικό βοήθημα στους τότε ξένους οικονομολόγους, οι οποίοι είχαν αναλάβει την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας. Ο Λάμπρος Κορομηλάς έλαβε μέρος στη Κρητική επανάσταση του 1896, καθώς και στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Από το 1897 μέχρι το 1899 διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών. Την περίοδο αυτή άρχισε εντατικά μαθήματα εκμάθησης της βουλγαρικής και τουρκικής γλώσσας, προκειμένου να αφιερωθεί στον Μακεδονικό Αγώνα. Τον Φεβρουάριο του 1904 τοποθετήθηκε πρόξενος στη Φιλιππούπολη, όπου έδρευαν τα βουλγαρικά κομιτάτα, των οποίων παρακολουθούσε τους τρόπους και μεθόδους εργασίας των, υποδυόμενος ακόμη και τον ομοϊδεάτη τους. Τον Σεπτέμβριο του 1904 τοποθετήθηκε Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη, όπου έδρασε εκεί μέχρι το καλοκαίρι του 1907, όταν επίμονα ζητήθηκε η ανάκλησή του, τόσο από τον ίδιο τον Σουλτάνο όσο και από τις Μεγάλες Δυνάμεις, θεωρούμενος ως υπαίτιος του τορπιλισμού του περίφημου συμμαχικού σχεδίου της Μυρτσέγης. Παρά ταύτα ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ τον προήγαγε σε Πρέσβη και τον τοποθέτησε στην Πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ. Στη διάρκεια της τριετούς παραμονής του στις ΗΠΑ (1907-1910), ο Λ. Κορομηλάς κατάφερε, αφενός να ενώσει τους κατεσπαρμένους εκεί Έλληνες, να δημιουργήσει την "Πανελλήνια Ένωση" και να τακτοποιήσει πολλά εργατικά ζητήματα των μεταναστών με το αμερικανικό δημόσιο, αφετέρου να ανοίξει νέους ορίζοντες δραστηριότητας σε διάφορα περισσότερο πλουτοπαραγωγικά επαγγέλματα, αντί της προσφοράς εργασίας μόνο σε εργοστάσια. Λέγεται πως η ιδέα ανάπτυξης συνοικισμών ελληνικού χαρακτήρα, όπως στην Αστόρια, ήταν ιδέα του Λ. Κορομηλά. Το 1910, όταν επανήλθε στην Ελλάδα, παραιτήθηκε του διπλωματικού σώματος και αναμίχθηκε με την πολιτική. Αναδείχθηκε βουλευτής και ανέλαβε υπουργός Οικονομικών στη κυβέρνηση Βενιζέλου. Εν όψει του επερχόμενου τότε βαλκανικού πολέμου, κατάφερε στη διετία 1910-1912 να συγκεντρώσει σημαντικό αποθεματικό κεφάλαιο για τις ανάγκες του πολέμου, που παρόμοιο δεν υπήρξε, ούτε είχε προβλεφθεί στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Σημειώνεται, πως αυτά ακριβώς τα μέτρα αποτέλεσαν δίδαγμα και αργότερα αντιγραφή από τον Ιωάννη Μεταξά. Λίγο πριν την έκρηξη των Βαλκανικών πολέμων, ανέλαβε υπουργός των Εξωτερικών και -ενώ ο Λ. Κορομηλάς ήταν πολέμιος των Σλάβων- πρώτος αυτός εισηγήθηκε στην κυβέρνηση και στον Βασιλιά την αναγκαιότητα της Βαλκανικής συνεργασίας, ιδίως με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους. Μάλιστα ζήτησε από τον Βασιλιά την ανάπτυξη περισσότερων σχέσεων με τους Βασιλείς των Χωρών αυτών. Όμως το 1913 ο Λ. Κορομηλάς διαφώνησε με τον Ε. Βενιζέλο και παραιτήθηκε. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε πρεσβευτής στη Ρώμη. Τον Νοέμβριο του 1920 ο Λ. Κορομηλάς υπέβαλε υπόμνημα στον Βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄, εκθέτοντας την ανησυχία του για την τροπή της μικρασιατικής εκστρατείας και τους λόγους που θα έπρεπε να αναβάλει την επιστροφή του στην Ελλάδα. Στη συνέχεια παραιτήθηκε και μετέβη στις ΗΠΑ, όπου και πέθανε το 1923.