Ο Θωμάς Λύγγος γεννήθηκε στo Βαρδαλή Δομοκού στις 21/03/1953. Υπηρετούσε ως Δεκανέας Πεζικού στην ΕΛΔΥΚ και έλαβε μέρος στη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ (14-16/08/1974).

Για τις συνθήκες θανάτου του Θωμά Λύγγου υπάρχει η μαρτυρία ότι σκοτώθηκε κατά την οπισθοχώρηση των τελευταίων οπλιτών της ΕΛΔΥΚ από το στρατόπεδό της, στο οποίο εισέβαλαν οι Τούρκοι το μεσημέρι της 16/08/1974.

Με την απαγκίστρωση, ο βοηθός πολυβολητής, Δεκανέας Θωμάς Λύγγος, τραυματίστηκε στα πόδια. Έσπευσαν αμέσως κοντά του οι φίλοι του στρατιώτες Μουλακάκης και Κρατημένος (ο δεύτερος εκείνη την ημέρα είχε υπηρεσία σαν «αλφαμίτης» στην Πύλη).

Ο Λύγγος δεν μπορούσε να κινηθεί. Ο Μουλακάκης κατάλαβε ότι ήταν ανώφελο να παραμείνουν εκεί, μια και σε αυτό το σημείο του στρατοπέδου τα Τουρκικά τανκς απείχαν μόλις 50 μέτρα. Είπε στον Κρατημένο να φύγουν. Εκείνος όμως, παρόλο ότι ήταν μάγειρας στην ειδικότητα, του είπε (μαρτυρία του στρ. Μουλακάκη στο ΓΕΕΦ): «Φύγε εσύ. Θα μείνω εδώ με τον Λύγγο», αρνούμενος να εγκαταλείψει έναν συστρατιώτη του, τον Θωμά Λύγγο, όταν δεν μπορούσε να περπατήσει, τραυματισμένος στα πόδια, και προτίμησε να πολεμήσει μέχρις εσχάτων, παρά να τον εγκαταλείψει ολομόναχο στους Τούρκους.

Φεύγοντας ο στρ. Μουλακάκης γύρισε για τελευταία φορά και τον είδε στο όρυγμά του, να ρίχνει με το τόμσον ριπές κατά των Τούρκων που προσπαθούσαν να περάσουν το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, καθυστερώντας όσο μπορούσε την διείσδυσή τους, έτσι ώστε να καλύψει την απαγκίστρωση των συντρόφων του. Κανένας δεν είδε ποτέ πια τον τελευταίο «αλφαμίτη» της Πύλης.

Ο Θωμάς Λύγγος θεωρούνταν μέχρι το 2003 αγνοούμενος. Τα οστά του αναγνωρίστηκαν με τη μέθοδο DNA μεταξύ των ταφέντων ως άγνωστοι στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ στο κοιμητήριο της Λακατάμιας. Το ονοματεπώνυμό του με α/α 37 υπάρχει στον Πίνακα με τους «Ελλαδίτες πεσόντες/Οπλίτες» που συνέταξε ο Ξενοφών Καλλής, εισηγητής του Καταλόγου Πεσόντων του Υπουργείου Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με το ΦΕΚ1178Γ΄/31-12-2008 προήχθη σε έφεδρο Ανθυπασπιστή από 15/08/1974, ημερομηνία προηγουμένη του θανάτου του.