Προτομή Ναυάρχου Νικολάου Βότση 

Παραλία Κοντά στον Λευκό Πύργο 

Ο Νικόλαος Βότσης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1877. Ήταν ανιψιός του Παύλου Κουντουριώτη. Αποφοιτώντας από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων τοποθετήθηκε στο Θ/Κ «ΥΔΡΑ» και και έλαβε μέρος στον θαλάσσιο αποκλεισμό της Κρήτης στις αρχές 1897. Υπήρξε μέλος του πληρώματος του Εύδρομου "ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ", πρώτου ωκεανοπόρου του Βασιλικού Ναυτικού, με το οποίο έφθασαν το 1900 στις Η.Π.Α. Στη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου πέτυχε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο. Στις 18/10/1912, ως κυβερνήτης του "Τορπιλοβόλου 11" εισήλθε στο οχυρωμένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης χωρίς να γίνει αντιληπτός, και εκτόξευσε 3 τορπίλες κατά του Τουρκικoύ θωρηκτού "Φετχί Μπουλέντ" 3.000 τόνων, με αποτέλεσμα οι 2 τορπίλες να ευστοχήσουν, να βυθιστεί το Τουρκικό πολεμικό πλοίο, ενώ ο Ν. Βότσης αποχώρησε χωρίς καμία απώλεια. Η πρωτοβουλία αυτή που ανέλαβε ο Ν. Βότσης πέτυχε χάρη στην ψύχραιμη εκτίμηση και τη γενναιότητά του. Μετά από την επιτυχία του αυτή ανέλαβε κυβερνήτης στα θωρηκτά «Κιλκίς» και «Λήμνος» και διετέλεσε Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1921 - 1922. Προάχθηκε σε υποναύαρχο και αποστρατεύθηκε κατόπιν αιτήσεώς του το 1922. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1931. Σήμερα, προς τιμήν του, το όνομά του φέρει πυραυλάκατος του Πολεμικού Ναυτικού. Ο ναυτικός που είχε οδηγήσει τον Βότση στα αβαθή του Θερμαϊκού παρά την αυστηρή φρούρηση των Τούρκων, Νικόλαος Βλαχόπουλος, πέθανε σε ηλικία 92 ετών τον Ιανουάριο του 1970. Η κηδεία του έγινε στις 8 Ιανουαρίου 1970 στο Λιτόχωρο, με δαπάνες του Δήμου Θεσσαλονίκης