Ο ηρωισμός του Γεωργίου Λάιου στις 21/03/1878 στην Μάχη της Ματαράγκας – Πετρομαγούλας (στην περιοχή του χωριού Πύργος Κιερίου), όπου και σκοτώθηκε, ήταν η τελευταία πράξη της απελευθέρωσης της Θεσσαλίας από τους Τούρκους. Η υπόψη μάχη είναι η τελευταία μάχη της Θεσσαλικής Επανάστασης του 1878.

Ο τάφος του βρόσκεται στον λόφο «Πετρομαγούλα» κοντά στο χωριό Πύργος του Νομού Καρδίτσας. Η μέρα του θανάτου του καθιερώθηκε με το Π.Δ. 329/2003 (ΦΕΚ 276 Α΄), ως δημόσια εορτή τοπικής σημασίας για τη Θεσσαλία με εκδηλώσεις εορτασμού στο Νομό Καρδίτσας.

Χάρη στον ηρωισμό το Λάιου και την εξαιρετική στρατηγικότητα του Τετρίπη, καθώς και στην αφοβία και γενναιότητα όλων των Σωματαρχών και ανδρών, η μάχη αυτή διεξήχθη με τρόπο αξιοθαύμαστο και επιτυχή.

Η δύναμη των Τούρκων ήταν 4.500 πεζικάριοι, 600 ιππείς και τέσσερα ορεινά τηλεβόλα, με αρχιστράτηγο τον Χασάν Πασά της Καρδίτσας.

Οι ελληνικές δυνάμεις διαθέτουν συνολικά δύναμη 800 περίπου αντρών μόνο, η οποία όμως είναι εξαπλωμένη σε ευρύτατο μέτωπο, μέσα στον κάμπο. Ο άμαχος πληθυσμός έφυγε για τα ορεινά.

Η μάχη άρχισε στις 5 το πρωί της 21/03/1878 και επικεντρώθηκε σε τρία σημεία: α) Στη Ματαράγκα, όπου 80 επαναστάτες αντιμετώπιζαν 2.000 πεζούς, 300 ιππείς και δύο τηλεβόλα, β) Στη γέφυρα Αμπάζ Αγά, όπου μαχόταν ο Δημ. Τερτίπης με 18 στρατιώτες, και γ) Στην Πετρομαγούλα Μογγολίνο, όπου ο Γ. Λάιος, με 60 περίπου άντρες, αντιμετώπιζαν τον κύριο όγκο του τουρκικού στρατού.

Τα πράγματα για τους Έλληνες εξελίσσονταν πολύ άσχημα, όταν εμφανίσθηκε  σώμα 100 περίπου ανδρών από Μοσχολουρίου. Ο Δημ. Τερτίπης, στη θέα της ανέλπιστης αυτής βοήθειας διατάσσει αντεπίθεση. Οι τουρκικές δυνάμεις υποχωρούν.

Η λαϊκή μούσα ύμνησε αυτή τη μάχη και τον ηρωικό θάνατο του Γ. Λαίου με πολλά δημοτικά τραγούδια.