Προτομή Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη 

Πλατεία Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη 

Ο Νίκος Μαργιόλης γεννήθηκε στον Υμηττό στις 15/09/1960. Έζησε στον Υμηττό και μαθήτευσε σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο στον Υμηττό. Σπούδασε Γεωπονία στη Θεσσαλονίκη, με ενδιαφέρον για τις βιολογικές καλλιέργειες και τον αγροτοτουρισμό. Ήταν ενεργό μέλος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας (ΕΣΕ), πολύτιμος συνεργάτης και συνάδελφος στις σπηλαιολογικές και ορειβατικές εξορμήσεις, όπως έλεγαν συναθλητές του. Έχει επισκεφθεί – ερευνήσει πλήθος σπηλαίων στο Ζαγόρι, την Κρήτη και αλλού. Επίσης ήταν μέλος του ορειβατικού συλλόγου Αχαρνών. Μετά το πτυχίο του, υπηρέτησε στον Στρατό Ξηράς ως οδηγός αυτοκινήτων. Στη συνέχεια, όταν απολύθηκε από τον Στρατό, εργάστηκε ως οδηγός ταξί νυχτερινές ώρες και μετά γράφτηκε στον ΟΑΕΔ ως άνεργος. Το 1985, επί Δημαρχίας Ανδρέα Λεντάκη, προσλήφθηκε ως γεωπόνος στον Δήμο Υμηττού, με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ και στη συνέχεια μονιμοποιήθηκε. Από τη θέση του στον Δήμο Υμηττού, με πρόγραμμα και μεθοδικότητα, δημιούργησε χώρους πρασίνου σε πλατείες και δρόμους του Υμηττού και γενικά έδινε τις κατάλληλες οδηγίες προς τους δημότες για τα λουλούδια και το πράσινό τους ακόμα και εκτός ωρών εργασίας αφιλοκερδώς. Ενήργησε για την αναμόρφωση του άλσους «Άρη Αλεξάνδρου» με τη διαμόρφωσή του, φύτευση λουλουδιών και θάμνων, αυτόματο πότισμα και πυροπροστασία, όπως και δημιουργία καθιστικών και λοιπών εγκαταστάσεων. Επίσης αναμόρφωσε το άλσος «Αγ. Πέτρου και Παύλου» με φύτευση λουλουδιών και θάμνων, αυτόματο πότισμα και διαμόρφωση των μονοπατιών του. Ως σπηλαιολόγος, εισηγήθηκε την αξιοποίηση του σπηλαίου στα πρώην νταμάρια ΕΛΚΟ. Παρεμβάσεις Μαργιόλη: 1. Εισηγήθηκε την αξιοποίηση του σπηλαίου, που είχε ανακαλυφθεί στα νταμάρια το 1960, κατά τις εργασίες εξορύξεων της ΕΛΚΟ, και έκανε ενέργειες αρμοδίως, με αποτέλεσμα η Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία να συμφωνήσει ώστε να αναδειχθεί και το ιδιαίτερο κάλλος του. Το σπήλαιο αυτό, η Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία και ο Δήμος Υμηττού, τιμώντας τη μνήμη του Νίκου Μαργιόλη, μετά από ομόφωνες αποφάσεις, το ονόμασαν «Σπήλαιο Νίκου Μαργιόλη». 2. Στον Βαρνάβα Αττικής, ένα απλό χωράφι των γονιών του, το έκανε ζηλευτό δενδρώνα και πέτυχε να αξιοποιηθεί η περιοχή. Η κοινότητα Βαρνάβα, μετά από αίτημα των κατοίκων της περιοχής, τιμώντας τη μνήμη του, ονόμασε τον ασφαλτοστρωμένο πλέον δρόμο, που ενώνει τον κεντρικό δρόμο Αγ. Ιωάννη με την περιοχή, «οδός Νίκου Μαργιόλη». 3. Στο Σκαμνέλι Ζαγορίου σε υψόμετρο 1.150 μέτρων, εκεί που γεννήθηκε ο πατέρας του, όπου από τα παιδικά του χρόνια τα καλοκαίρια ζούσε και είχε εξοικειωθεί με τα βουνά και τη φύση που τόσο αγάπησε, για να αξιοποιήσει τον χώρο μιας παλιάς παραδοσιακής βρύσης με ποτίστρα στην άκρη του επαρχιακού δρόμου, 1.000 μέτρα από το χωριό, γεωπόνος πλέον, είχε φυτέψει δύο, πανέμορφα σήμερα, πλατάνια και στη συνέχεια ο χώρος διαμορφώθηκε και συμπληρώθηκε με κιόσκι. Σήμερα το μέρος αποτελεί χώρο περισσού κάλλους, περιπάτου και ανάπαυσης. Η κοινότητα Σκαμνελίου, τιμώντας τη μνήμη του, την ονόμασε «Βρύση Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη». ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ Ως αρμόδιος, μετά από αίτηση δημοτών Υμηττού, έκανε όλες τις ενέργειες για να εγκριθεί η κοπή τριών πανύψηλων και γερασμένων ευκαλύπτων, που τα κλαδιά τους ήταν επικίνδυνα επάνω από τους δρόμους. Στις 18/10/1989, επί Δημαρχίας Βιτωράκη, ξεκίνησε, με τη συνδρομή 2 γερανών, που είχαν ενοικιασθεί από τον Δήμο, η διαδικασία για την κοπή του πρώτου ευκαλύπτου, στην οδό Μορκεντάου, στο κάτω μέρος της πλατείας. Σε αντιπαράθεση με τον Δήμο, είχαν συγκεντρωθεί αρκετά άτομα αντιτιθέμενα στην κοπή του δέντρου, με αποτέλεσμα το ορισμένο προσωπικό του Δήμου, να μην λαμβάνει μέρος στην κοπή. Τότε ο υπερφιλότιμος, όπως χαρακτηρίζεται από τον τύπο της εποχής, Νίκος Μαργιόλης, σκεπτόμενος το σημαντικό οικονομικό κόστος που στοίχιζε στο ταμείο του Δήμου, η ενοικίαση των γερανών, καλούσε επίμονα να τον ακολουθήσει κάποιος εργάτης, για να μην καθυστερήσ