Ο Παναγιώτης Σπηλιωτόπουλος γεννήθηκε το 1891 στο χωριό Μαζαίικα Καλαβρύτων. 

Το 1910 κατατάχθηκε εθελοντικά στο Πεζικό και πολέμησε ως υπαξιωματικός στους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Απρίλιο του 1914 ονομάσθηκε ανθυπολοχαγός Πεζικού, αφού πρώτα είχε αποφοιτήσει από την Σχολή Υπαξιωματικών. 

Στη συνέχεια, πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1917-18) και στην Μικρασιατική εκστρατεία (1919 – 22).

Κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, συμπλήρωσε τις σπουδές του αποφοιτώντας από την τότε Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, ενώ φοίτησε και στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως τελικά να λάβει πτυχίο.

Στο Αλβανικό Μέτωπο πολέμησε αρχικά ως διοικητής Πεζικού της Ι Μεραρχίας και στην συνέχεια ως διοικητής της XV Μεραρχίας.

Μετά την γερμανική εισβολή και την συνθηκολόγηση, ορίστηκε από την κυβέρνηση Τσολάκογλου αρχηγός της Χωροφυλακής, αλλά ταυτόχρονα ίδρυσε την αντιστασιακή οργάνωση «Θέρος» της οποίας και ηγήθηκε. Ανάμεσα στα μέλη της οργάνωσης ήταν και ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος.

Τον Ιούλιο του 1944 ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου διόρισε τον Σπηλιωτόπουλο αντιπρόσωπο στην κατεχόμενη Ελλάδα της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης και του Συμμαχικού Στρατηγείου, προκαλώντας πολλές αντιδράσεις, όχι μόνο από το ΕΑΜ, αλλά και από τον ΕΔΕΣ.

Στις 19/09/1944, ενόψει της επικείμενης αποχώρησης των Γερμανών, ο Παπανδρέου τον όρισε «στρατιωτικό διοικητή Αττικής». Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ο Σπηλιωτόπουλος προχώρησε στην μετονομασία και μετατροπή των ενόπλων αντιΕΑΜικών οργανώσεων σε επίσημες μονάδες του Στρατού.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο Γεώργιος Παπανδρέου έστειλε στον Σπηλιωτόπουλο διαταγή με τηλεγράφημα και τον ενημέρωνε για ποσότητα όπλων που εξασφάλισε από τους Βρετανούς, προς εξοπλισμό των έμπιστων στην εξόριστη κυβέρνηση δυνάμεων, εναντίον πιθανής απόπειρας του ΕΑΜ να φέρει την κυβέρνηση προ τετελεσμένων αμέσως μετά την επικείμενη αναχώρηση των Γερμανών.

Ο Σπηλιωτόπουλος επέλεξε να αναθέσει την παραλαβή και μεταφορά του οπλισμού στον Γρίβα και την «Χ», η οποία πραγματοποιήθηκε επιτυχώς την νύχτα της 21/22/09/1944 σε ακτή στο Πόρτο Ράφτη. Η επιλογή του Γρίβα προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.

Πολέμησε στην συνέχεια στα Δεκεμβριανά και τον Μάιο του 1946 ανέλαβε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Μετά την αποστρατεία του, διατέλεσε υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Αμύνης (1951) και Βορείου Ελλάδος (1958), ενώ για πολλά χρόνια ήταν γενικός γραμματέας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Πέθανε στις 16/08/1962, σε ηλικία 71 ετών. Ήταν έγγαμος και είχε τρία παιδιά.

Ο γιός του, λοχαγός Γεώργιος Σπηλιωτόπουλος, σκοτώθηκε τον Αύγουστο του 1948 στον εμφύλιο, σε μάχη με μαχητές του ΔΣΕ στον Θεοτόκο Ιωαννίνων.